Michael Jordan e o único Pininfarina Battista

Este ano, durante a Monterey Car Week, xurdiu un pequeno misterio: quen encargou o único Pininfarina Battista descapotable? Resulta que foi Michael Jordan. Si, o mesmo Michael Jordan que formou parte do equipo de beisbol Birmingham Barons en 1994. E, por suposto, tamén é moi coñecido como xogador de baloncesto.

Aínda que pareza unha broma, a paixón deste atleta de éxito polas automobilismo de alto nivel está documentada desde hai décadas. Recordo perfectamente aquela icónica fotografía de MJ ao saír dun Ferrari 512 TR durante as semifinais da Conferencia Este da NBA en 1992, capturada por John Biever para Sports Illustrated. É unha das miñas imaxes automovilísticas favoritas, e non son un gran aficionado aos deportes.

Jordan tamén é co-propietario dun equipo de competición, o que subliña a súa conexión co mundo do motor.

O Battista, a pesares de non ser tan famoso como o Air Jordan, está á altura en termos de exclusividade. Este hipercoche eléctrico ofrece 1.900 cabalos de potencia, un deseño impresionante e un prezo que comeza nos 2 millóns de dólares. Pininfarina non revelou cantos diñeiro pagou MJ por un Battista único con tellado descapotable, pero confirmaron que o coche xa entregado a Jordan é o único do seu tipo.

Inquieta pensar se o tellado descapotable era un requisito para que alguén das proporcións de Mr. Jordan puidese entrar no coche. De todos modos, o resultado é espectacular, cunha combinación de exterior prateado e azul con un interior beixe que contribúe á elegancia deste supercoche. Seguro que se vería tamén fabuloso en forma de zapatilla.

Poucos terán a sorte de ver un Battista, e aínda menos de conducir un. Deixo aquí unha reflexión de Kristen Lee, que tivo a oportunidade de probar o coche hai dous anos: “Activar o modo Furiosa —e así acender toda a potencia— produciu un son estraño, case pulsante, que resonou no interior. O ingeniero de Pininfarina que viaxaba comigo sinalou o altavoz entre nós como a fonte do son. Esta foi a forma elixida polo fabricante para articular o modo máis deportivo. Era un ruído curioso, moi profundo e grave, que facía que o Battista pintado de Verde Paradiso parecese un dragón verde brillante, adormecido. Vrrrrr-RRRRR-rrrrr-RRRRR-rrrrr.

“Pero, cando aceleréi por primeira vez, asustei bastante a min mesma.”